Stift Admont

Geschichte

Het Stift Admont is een aan de rivier de Enns gelegen benedictijns klooster in de Oostenrijkse stad Admont. Naast het feit dat het de oudst overgebleven monastieke vestiging van Stiermarken is, bezit het convent met ongeveer 200.000 werken de grootste kloosterbibliotheek ter wereld. Naast een omvangrijke wetenschappelijke collectie geniet het grote bekendheid om de barokke architectuur, het kunstbezit en vele manuscripten. De locatie van het stift op de grens van het bergachtige Nationale Park Gesäuse is van bijzondere landschappelijke schoonheid.GeschiedenisHet klooster werd met de nalatenschap van Hemma van Gurk in 1074 gesticht door aartsbisschop Gebhard van Salzburg en gewijd aan Sint-Blasius. Eeuwenlang bleef het klooster niet alleen een religieuze plaats, maar ook een belangrijk centrum voor kunst en wetenschap. In 1120 werd een benedictijns vrouwenklooster aan het stift toegevoegd, dat echter tijdens de reformatie weer werd opgeheven. Een in de 12e eeuw gesticht scriptorium liet unieke handschriften na. Abt Engelbert van Admont (1297–1327) behoorde tot de grootste geleerden van zijn tijd. Zijn wetenschappelijk werk omvat meer dan 40 grotere en kleinere verhandelingen.Met de Turkse invallen en de reformatie brak een periode van verval aan, maar de contrareformatie zorgde voor een opleving van het kloosterleven.In de 17e en 18e eeuw bereikte de artistieke bedrijvigheid met het werk van de frater Benno Haan (1631–1720) en de beeldhouwer Josef Stammel (1695–1765) nieuwe hoogtepunten. Maar een rampzalige brand in 1865 verwoestte (met uitzondering van de bibliotheek) vrijwel het hele klooster. Ook het in 1782 door Franz Xaver Krisman gebouwde orgel ging verloren. De wederopbouw begon een jaar later. De crisisjaren van 1930 dwong het stift tot de verkoop van kunstschatten, waaronder de beroemde Madonna van Admont uit circa 1310, en tijdens de periode van de nationaalsocialistische regering werden het klooster opgeheven en de monniken verdreven. De monniken keerden in 1946 weer terug naar hun abdij en tegenwoordig is het klooster weer een bloeiende benedictijnse gemeenschap.