Euthanasiecentrum Hartheim

Geschichte

Het Euthanasiecentrum Hartheim was een instelling dat betrokken was bij de uitvoering van het nationaalsocialistische euthanasieprogramma, ook wel aangeduid als Aktion T4. Het was gevestigd in het Slot Hartheim in de gemeente Alkoven, in de buurt van Linz, Oostenrijk.De Hartheim StatistiekenIn juni 1945 brak de opsporingsambtenaar Charles Dameron tijdens een onderzoek van de Amerikaanse strijdkrachten in de voormalige euthanasie-instelling een stalen kluis open, waarin de zogenaamde Hartheim Statistieken werden gevonden. Dit 39 pagina's tellende document, dat werd geschreven voor interne doeleinden van Aktion T4, bevatte de maandelijkse statistieken van de gedode mensen met een geestelijke of lichamelijke beperking in de zes euthanasiecentra die het Derde Rijk telde. In het document wordt het vermoorden van de patiënten eufemistisch met "desinfectie" aangeduid. Een ex-werknemer bekende als getuige in 1968 en 1970 dat hij de statistieken eind 1942 had moeten samenstellen. Bij de statistieken hoorde ook een blad waarop een berekening stond dat het (zogenaamde) desinfecteren van 70.273 mensen met een levensverwachting van 10 jaar een besparing op voedsel in de waarde van 141.775.573,80 Rijksmark had opgeleverd.De slachtoffers in HartheimVolgens de Hartheim statistieken werden in de gaskamer van Hartheim een totaal van 18.269 mensen vermoord. Dit gebeurde in een periode van 16 maanden tussen mei 1940 en 1 september 1941 middels koolmonoxidevergiftiging.Deze statistiek heeft slechts betrekking op de uitvoering van de eerste fase van het euthanasieprogramma. Deze fase werd na protesten van de Rooms-katholieke Kerk met Hitler's besluit van 24 augustus 1941 beëindigd.